W miarę jak gospodarki przeżywają ożywienie, a wydatki konsumenckie powoli wracają do poziomów sprzed pandemii, firmy z branży produkcyjnej z całego świat podejmują kroki, aby wrócić do odzyskania pełni mocy produkcyjnych. Jednak aktualne zakłócenia w łańcuchu dostaw, jak również globalne niedobory pracowników, stanowią główne czynniki ograniczające ożywienie.
W rzeczywistości branża produkcyjna zmagała się z ogromnym niedoborem pracowników już na długo przed wybuchem pandemii. Już badanie z 2018 roku przewidywało, że do 2030 więcej niż 8 milionów globalnych stanowisk produkcyjnych może pozostać bez obsady. Jednak pandemia sprawiła, że większym wyzwaniem dla spółek jest przyciąganie i utrzymywanie utalentowanych pracowników, których potrzebują, aby zaspokoić zapotrzebowanie produkcyjne.
Aby przezwyciężyć to ogromne wyzwanie, należy zidentyfikować przyczyny niedoboru pracowników. Oto niektóre z czynników powodujących niedobór pracowników w branży produkcyjnej.
jakie są przyczyny niedoboru pracowników w branży produkcyjnej?
Nie ma łatwej odpowiedzi na pytanie, dlaczego w branży produkcyjnej brakuje pracowników. Jest to raczej wynik nałożenia się na siebie różnych problemów – niektóre z nich przyniosła pandemia, a niektóre nękały tę branżę od lat.
Oto niektóre z potencjalnych powodów obecnego niedoboru pracowników w branży produkcyjnej:
skutki uboczne COVID-19
Omówienie dzisiejszych niedoborów pracowników byłoby niemożliwe bez zrozumienia roli, jaką odgrywa COVID-19. Pracownicy z różnych branż mierzyli się z bezprecedensowymi wyzwaniami, które spowodowały znaczne zmiany postrzegania swojej roli zawodowej przez pracowników. Pandemia wywołała różne skutki uboczne, które mogą wpływać na aktualny niedobór pracowników produkcyjnych – oto lista najważniejszych wyzwań.
brak stabilności
Zakłócenia globalnego łańcucha dostaw w istotnym stopniu wpłynęły na produkcję w zakładach produkcyjnych na całym świecie. Na przykład zakłócenia łańcucha dostaw dotyczące półprzewodników znacząco wpłynęły na branżę motoryzacyjną i elektroniczną. Badania wykazały, że tylko w pierwszym kwartale 2021 roku niedobór półprzewodników zmusił spółkę Ford do produkcji o 672 000 mniej pojazdów lekkich na całym świecie. Dodatkowo Europejskie Stowarzyszenie Producentów Samochodów (European Automobile Manufacturer’s Association) zgłosiło, że niedobór sprawi, że w 2021 roku wyprodukowanych zostanie o 500 000 mniej pojazdów.
Oczywiście ograniczenie produkcji zmniejszyło zapotrzebowanie na pracowników. Czynnik ten sprawił, że niektóre podmioty w branży produkcyjnej obawiają się o stabilność zatrudnienia, jeżeli zakłócenia łańcucha dostaw nadal będą hamować produkcję.
Niestety wojna za naszą wschodnią granicą zapewne tylko zaostrzy te problemy. Po pierwsze producenci widzą gwałtowny wzrost cen gazu i kosztów materiałów. Po drugie trwający konflikt zbrojny prawdopodobnie spotęguje zakłócenia w łańcuchach dostaw. Połączenie tych problemów może popchnąć producentów do podejmowania trudnych decyzji dotyczących wydatków, które mogą wpłynąć na godziny pracy i wynagrodzenie pracowników.
wsparcie zdrowia psychicznego
Podczas pandemii pracownicy z branż produkcyjnych zmagali się z szeregiem wyzwań. Niektórzy zmagali się z częstymi zamknięciami zakładów i tymczasowymi zwolnieniami, podczas gdy inni pracowali wiele godzin ze względu na braki personelu i zapotrzebowanie konsumentów. W domu pracownicy również zmagali się z bezprecedensowymi wyzwaniami, w tym zamknięciem szkół i opieką nad bliskimi w podeszłym wieku. Problemy te były tak bardzo powszechne, że jedno badanie wykazało 86% wzrost wypalenia zawodowego wśród pracowników w branży produkcyjnej w 2020 oku.
Stres, zarówno w domu, jak i w pracy, zwiększył wskaźnik występowania wśród pracowników z całego świata problemów ze zdrowiem psychicznym, takich jak stany lękowe i depresja. W niektórych przypadkach problemy ze zdrowiem psychicznym uniemożliwiały pracownikom powrót do pracy. Na przykład 34% firmy z branży produkcyjnej w Wielkiej Brytanii odnotowuje odejścia pracowników, ponieważ nie dbano o ich dobre samopoczucie psychiczne.
Pracodawcy mogą podejmować kroki, aby pomóc tym pracownikom przezwyciężyć to wyzwanie poprzez zapewnianie dodatkowych usług wsparcia psychicznego, w tym kontrole samopoczucia, doradztwo online i bardziej liberalną politykę urlopową.
wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa w miejscu pracy
COVID-19 wprowadził do miejsc pracy nowy poziom wątpliwości dotyczących bezpieczeństwa. Chociaż wiele zakładów produkcyjnych nie zamknęło się w pełni albo w ogóle nie zostało zamkniętych w trakcie pandemii, a inne są otwarte już od jakiegoś czasu, nie oznacza to, że pracownicy nadal nie obawiają się o bezpieczeństwo w miejscu pracy. Pojawienie się kilku wariantów wirusa w ciągu ostatnich dwóch lat zaostrzyło te wątpliwości.
Zazwyczaj stanowiska w branży produkcyjnej wymagały od pracowników współpracy w zamkniętych pomieszczeniach i niewielkiej odległości od siebie. Podczas gdy zachowanie dystansu fizycznego może nie być możliwe, gdy zakład wróci do pełnych poziomów produkcji, pracodawcy nadal mogą stosować wiele środków bezpieczeństwa, takich jak stacje do mycia rąk, systemy filtracji i kwarantanna.
Zapewnienie, że wszystkie protokoły bezpieczeństwa wprowadzane przez rząd i rekomendacje pracowników służby zdrowia są stosowane, może wystarczyć do zachęcenia tych pracowników do powrotu do zespołu. Nie należy jednak wprowadzać tych środków bezpieczeństwa bez skutecznego komunikowania pracownikom wprowadzanych procedur. Brak odpowiedniej komunikacji sprawia nie tylko, że prawdopodobnie wprowadzane procedury nie będą przestrzegane, ale istnieje również ryzyko utraty pracowników, którzy nie będą pewni stanowiska spółki w kwestii bezpieczeństwa.
Pobierz – Siedem statystyk, które mogą pomóc wyjaśnić niedobór pracowników.
niskie zarobki
Konsekwencją utrzymujących się braków kadrowych jest rynek pracownika. Wielu z obecnych pracowników oczekuje wyższych wynagrodzeń. W końcu wynagrodzenie jest często najsilniejszym czynnikiem motywującym do zmiany pracy. Z naszego badania Randstad Employer Brand Research wynika, że dla 79% pracowników na całym świecie wynagrodzenie jest najważniejszym czynnikiem decydującym o dołączeniu do spółki albo opuszczeniu jej.
Wyższe oczekiwania płacowe połączone z rosnącą inflacją zmuszają niektórych producentów do zwiększenia wynagrodzeń. Zdaniem National Association of Manufacturers amerykańscy wytwórcy planują podnieść wynagrodzenia o 3,5% w 2022 roku.
Ważne jest, aby producenci ponownie ocenili oferowane wynagrodzenia, aby ustalić, jak wypadają one na tle standardów branżowych. W razie potrzeby spółka może być zmuszona dostosować oferowane wynagrodzenia, aby zaspokoić oczekiwania.
postrzeganie branży
Branża produkcyjna miała problemy wizerunkowe na długo przed globalną pandemią. Chociaż znaczna większość osób w Stanach Zjednoczonych uważa, że produkcja jest ważna, w rzeczywistości jeden na trzech rodziców przyznało, że nie będzie zachęcać dzieci do podjęcia pracy w branży produkcyjnej. Skąd tak negatywne podejście? Jest kilka powodów.
Po pierwsze wiele osób uznaje stanowiska produkcyjne za nierozwinięte technologicznie i wymagające ciężkiej pracy, długich godzin przy niskich zarobkach. Choć przekonania te mogą być prawdziwe, firmom produkcyjnym nie udaje się skutecznie podkreślać wartości płynącej z zapewniania wysokiej jakości towarów konsumentom. Obecni pracownicy, szczególnie młodsze pokolenia, chcą mieć poczucie, że ich praca ma znaczenie. Producenci muszą lepiej zaznaczać korzyści, jak ich produkty przynoszą społeczeństwu, jak również dynamiczne i skupiające się na technologii środowisko nowoczesnego zakładu produkcyjnego.
Istnieje również błędne przekonanie, że rozwój kariery w branży produkcyjnej w zasadzie nie istnieje. Jeżeli producenci chcą przyciągnąć młodsze pokolenia, muszą zwracać uwagę na programy szkoleń dla pracowników i programy rozwojowe, aby potencjalni pracownicy zrozumieli, w jaki sposób mogą się rozwijać w ramach firmy.
brak różnorodności
Brak zróżnicowania kadr nękał branżę produkcyjną od lat, szczególnie jeżeli chodzi o równość płci. Podczas gdy w branży starano się zwiększyć różnorodność w miejscu pracy, badania wykazały, że na całym świecie kobiety stanowią mniej niż 30% zatrudnionych w branży produkcyjnej. Należy dołożyć więcej starań, aby zachęcić kobiety do podejmowania pracy w branży. Na przykład producenci muszą oceniać swoje oferty pracy i dostosować miejsca pracy tak, aby mogli zbudować zróżnicowany zespół pracowników.
starzejący się pracownicy
Problem starzejących się pracowników wpływa na pracodawców we wszystkich branżach, natomiast największe wyzwanie stanowi dla branży produkcyjnej. Na przykład:
- 20% pracowników brytyjskiej branży produkcyjnej było w wieku 55 lat albo więcej
- 30% pracowników w branży produkcyjnej w Korei Południowej jest w wieku 50 lat albo więcej
- 22% pracowników kanadyjskich w sektorze przemysłu jest w wieku 55 lat albo więcej
COVID-19 pogłębił ten problem, gdyż niektórzy ze starszych pracowników zdecydowali się zrezygnować z pracy wcześniej ze względów bezpieczeństwa. Te wcześniejsze odejścia na emeryturę oznaczają nie tylko, że pracodawcy z branży produkcyjnej muszą teraz zapełnić te wolne stanowiska, ale również utracili umiejętności i wiedzę, którą posiadali ci doświadczeni pracownicy.
Dla pracodawców ważne jest opracowanie programu mentoringu albo praktyk zawodowych, aby umożliwić starszym pracownikom przekazanie umiejętności i wiedzy młodszym pokoleniom. Ważne jest również posiadanie strategii zastępstw, aby łatwiej zapełnić te wolne stanowiska.
wyższe zapotrzebowanie na umiejętności technologiczne
Kolejnym istotnym wyzwaniem dla branży produkcyjnej jest wdrażanie zaawansowanych technologii w miejscu pracy. To prawda, że zastosowanie technologii, takich jak robotyka i druk 3D, umożliwiło producentom automatyzację wielu zadań, które pracownicy wykonywali ręcznie. Chociaż przejście na automatyzację wyeliminowało miliony stanowisk w branży produkcyjnej, otworzyło ono również drzwi dla wielu nowych stanowisk.
Niestety nowe stanowiska wymagają nowego zestawu umiejętności, którego wielu pracowników z branży produkcyjnej po prostu nie posiada. Czynnik ten zablokował firmy, które starały się pozyskać te umiejętności. Problem jest tak rozpowszechniony, że szacunkowo na całym świecie brakuje obsady na 10 milionów stanowisk w branży produkcyjnej ze względu na niedobory wykwalifikowanych pracowników. Aby wspomóc walkę z tym problemem, wielu pracodawców inwestuje w zdobywanie i doskonalenie umiejętności przez aktualnych pracowników w celu zdobycia konkretnych umiejętności, których potrzebuje spółka.
jakie umiejętności są najbardziej pożądane?
Aktualny niedobór pracowników jest tak duży, że producenci prowadzą rekrutację prawie na każde stanowisko. Jednak istnieje kilka stanowisk, na które obecnie jest bardzo wysoki popyt, na przykład: operatorzy maszyn, pracownicy linii montażowych, spawacze, elektrycy i mechanicy oraz inżynierowie CNC.
Najbardziej pożądane umiejętności w najbliższej przyszłości obejmują umiejętność współpracy między dyscyplinami produkcyjnymi i interakcji z klientami i partnerami w inny sposób niż robią to obecni pracownicy. W badaniu Deloitte członkowie wyższej kadry kierowniczej z branży produkcyjnej stwierdzili, że pięć najważniejszych zestawów umiejętności, które znacznie zyskają na znaczeniu w najbliższych latach ze względu na napływ automatyzacji i zaawansowanych technologii, to:
- umiejętności technologiczne/komputerowe
- umiejętności cyfrowe
- umiejętności programowania robotów/automatyzacji
- praca z narzędziami i technologiami
- oraz umiejętność krytycznego myślenia
Zespół Randstad Polska
human forward.